Tantestrikk

Siste barneplagg av pinnane er to overdelar til vetle fadderjenta mi.

 

Osloanorakken er strikka på bestilling, medan rodeogensaren er strikka etter ein surferunde på Instagram, der eg fall pladask for den stilige gensaren. 

Oppskrifta på anorakken er Pickles si, som du finn her. Eg brukte Drops Nepal og det gjekk med fire nøster gråbeige-isj og tre nøster rosa i størrelse 1-2 år. Anorakken er fiffig konstruert, med forlenga rygg, raglanfelling med knappestolpe og stor og god hette. Snille mamma sydde i knappar og heimalaga-merke i nakken, så no manglar det berre eit milobad før anorakken er klar til å pakkast inn. 

Rodeogensaren er Paelas-jentene sitt verk og oppskrifta finn du her. Til denne brukte eg favorittgarnet mitt, Drops Air. Det gjekk med to nøster i størrelse 1-2 år, altså ei fjørlett og luftig lita sky. Gensaren er strikka frå toppen og ned med aukingar framme og bak, noko som gir ein fin a-fasong. Saman med frynsene og felta der du slepp ned kast, vert dette ein litt annleis, men veldig stilig gensar.

Eit lite hjarte nedst på gensaren pyntar diskre opp. Skya må også få seg eit milobad, slik at frynsene kan pressast lett på plass. 

No manglar eg berre å strikka ferdig eit sokkepar, så er alle julegåvene i boks (eller rettare sagt i papir ;-)). 

Meir gåvestrikk

Vetle Noah fylte eitt år i oktober, så då sendte eg avgårde ein mjuk pakke.

Ein snøløvgensar, ein islænder, ein frostgensar, ei 70-talsjakke, ei faunahue og to shortsar. Tenker at dette kan passa godt til ein aktiv barnehagegut. 

Eg er spesielt fornøgd med frostgensaren. Så mjuk og lett som ei fjør! Drops air er det nye favorittgarnet mitt og eg har allereie store planar for alt eg skal strikka i garnet. 

Elles har eg endeleg juleferie, så forhåpentlegvis vert det mykje strikking og litt meir blogging. 

Mjuk gåve

Ei venninne ventar ein liten gut i september, så då har eg sjølvsagt strikka ein liten haug som vart gitt i gåve i babyshoweren.

Ho ønskte seg praktiske og fine klede, så då gjekk eg for ei blanding av praktiske klassikarar og fine nykommarar.

Den sjøgrøne jakka til venstre er rillejakka frå heftet "Babystrikk på pinde 3" av Lene Holme Samsøe. Sidan eg strikkar laust gjekk eg for Isager højlandsgarn, som er eit tynt garn av 100 % lammeull. Det gjekk med kun 76 gram og resultatet vart ei tynn og lett, men veldig varm jakke. Det er tredje gong eg strikkar denne jakka, men eg er framleis ikkje lei av oppskrifta. 

Den blå jakka i midten er snoningstrøje. Nok ei favorittoppskrift som er overraskande enkel å strikka. Garnet er Drops cotton merino, eit nytt bekjentskap som seglar rett inn på topplista. Det gjekk med 144 gram i den minste størrelsen. 

Vesten til høgre er frå "Strikk til nøstebarn". Ikkje så kjekk å strikka og montera, men ein liten vest er alltid praktisk og denne veks med ungen, så då vart det ein likevel. Vesten er strikka i Drops alpaca og det gjekk med 52 gram. 

Buksa til venstre er Paelas si omslagsbukse. Denne vart strikka på grunn av den artige konstruksjonen, men om ho er praktisk i bruk veit eg ikkje. Garnet er Rauma Tumi, nok eit nytt bekjentskap som også seglar inn på topplista. Lista over favorittgarn har visst vorte ganske lang, men det er jo berre kjekt å ha mange favorittar å velgja mellom. Det gjekk med 96 gram i den minste størrelsen. 

Buksa i midten er frå "Strikk til nøstebarn", ei god bok dersom du ønskjer enkle og praktiske basisplagg som veks med ungen. Føtene kan brettast opp og ned etter behov og ribbestrikken gjer at buksa passar i breidda i lang tid. Garnet er drops alpaca og det gjekk med 94 gram. Til vest og laaang bukse held det altså med tre nøster av dette garnet. 

I tillegg kan babyen varma seg med to par sokkar av typen stay on baby booties, som eg har skjønt er dei beste babysokkane, eit smetteskjerf, ei pilothue frå Klompelompe, ei pixiehue frå Paelas og ein fletteromper frå Tiddelibom. 

Med einsfarga plagg er det lett å miksa og matcha og ein kan få mange ulike antrekk ut av få plagg. 

Då er det berre til å få pinnane i gir og fylla opp att gåvekorga. 

Ein enkel vinnar

Den store guttestrikkeboka av Charlott Pettersen er absolutt ei av favorittstrikkebøkene mine. Oppskriftene viser verkeleg at det enkle ofte er det beste. Fleire av plagga er enkle i form og fasong, men akkurat denne enkelheiten gjer det stilfullt og lett å kombinera dei ulike plagga. Alt etter kva garn og farge ein vel, kan ein variera den same oppskrifta i det uendelege og få ulike uttrykk på dei ferdige plagga.

Shortsen har eg strikka fleire av før, men 70-talsjakka var ny på pinnane. Jakka er ei enkel jakke med raglanfelling og vrangborder. Ein kan også velja rillestrikk på bordene, men eg valde ribbestrikk for best passform. 

Jakka er i strikka i Sandnes Duo og det gjekk med 156 gram i størrelse 1 år, som er den minste størrelsen. Eg strikka eit par centimeter ekstra på bol og ermer, så viss ein føl oppskrifta slavisk held det nok med tre nøster. Kantane er strikka med pinne 3 og resten av jakka med pinne 3,5. Resultatet vert ei lett og passe tjukk jakke som eg vil tru passar perfekt til alle anledningar året rundt.

Shortsen er strikka i Sandes alpakka. Det gjekk med 82 gram i størrelse 1 år. Eg har gjort litt endringar frå oppskrifta, på same måte som eg gjorde på den rosa shortsen i dette innlegget. Sidan eg tykkjer det er finare med ein rett modell enn ein posete, droppa eg aukingane etter vrangborda i livet. Sidan eg ikkje auka slik som i oppskrifta, hadde eg heller ikkje så mange masker til kvart bein og eg felte derfor ingen masker før eg strikka vrangbordene rundt beinopningane.

Snora i livet er strikka på gamlemåten, sidan strikkemølla mi ikkje vart med på sommarferie. For å få ei tynn, tett og stødig snor brukte eg pinne nummer 2.

For det vetle ekstra fekk jakka seg eit heimalaga-merke i nakken.

Eg tykkjer det glatte og godt definerte ull- og bomullsgarnet i jakka passar perfekt saman med det hårete, tweedfarga alpakkagarnet i shortsen. Altså eit sett eg er strålande fornøgd med og som lett seglar inn på lista over det finaste eg har strikka, sjølv om det er så enkelt.

Siste skrik

Kortbukser og drakter av alle slag er på strikkemoten no (iallfall er det veldig populært på Instagram), så då måtte eg jo få nokre av sorten på mine pinnar også.

Den stripete shortsen er strikka etter ei oppskrift frå "Den store guttestrikkeboka". Sjølv om tittelen seier at boka inneheld oppskrifter til gutar, tykkjer eg oppskriftene passar like godt til jenter også. Sidan eg ikkje ville ha ein så posete shorts som i oppskrifta, droppa eg aukingane etter vrangborda i livet. Vidare har eg lest at hola til beina vert trange dersom ein feller som i oppskrifta, så eg felte færre masker før eg strikka vrangbord.

Garnet eg har brukt er Lille lerke frå Dalegarn. Dette er eit av mine favorittgarn, sidan det er så mjukt og godt å strikka med. Blandinga av ull og bomull er også veldig praktisk. Akkurat kor mykje som gjekk med av kvar farge (kvit og lyserosa) veit eg ikkje, men shortsen veg 80 gram til saman.

Den rosa romperen er strikka etter oppskrifta "hullmønstret romper" frå Tiddelibom. Det har dukka opp mange flinke norske designarar dei siste åra og denne dama har veldig mange fine oppskrifter. Hittil har eg berre strikka flettet romper og hullmønstret romper, men begge oppskriftene er godt og enkelt forklart og veldig greie å strikka. 

Garnet eg har brukt til denne er Drops cotton merino. Også eit av favorittgarna mine og litt meir studentlommebokvenleg, spesielt når det er kjøpt på Drops sitt maisal. Det gjekk med 114 gram på pinne nummer 3 og 3,5. Eg strikka den største størrelsen, 1 år, men eg trur nok drakta vart litt større. 

I-cordsnor, perlestrikka selar og fine treknappar er små detaljar som gir plagga det vetle ekstra, tykkjer eg. 

Islænder

Etter å ha sett så mange fine utgåver av denne gensaren på Instagram måtte eg få ein på mine pinnar også. Gensaren har vore planlagt lenge, men som kjent tek ting tid. Planen var å strikka med totrådsull av type NZ lammeull eller Shetland soft, for å få ein lett og varm gensar, men eg hadde ikkje nok av dei rette fargane. Eg kjøpte derfor inn Karisma under Drops sitt garnsal no i mai. Det er nok like greit at det vart Karisma, så kan gensaren vaskast i maskin.

Mønsterstrikk er ikkje mi sterkaste side, men som med alt anna gjer vel øving meister. Biletet over viser ein veldig bulkete bol. Erma var endå verre, sidan dei vart strikka på ermepinnar, men ein vask i maskina gjorde verkeleg underverk. Mønsterstrikken jamna seg ut og gensaren vart lett og god.

Oppskrifta er islænder frå heftet "Knit for your kid" av Susie Haumann. Dansk strikkedesign er verkeleg noko for seg sjølv. Gensaren er strikka i størrelse 2 år, som er minste størrelse i oppskrifta. Eg har lest fleire plassar at modellen er kort og vid, så eg la til ekstra lengde på både bol og ermer. Det gjorde eg ved å strikka fleire mønsterrepetisjonar enn oppskrifta seier før ein deler av. Eg tok eit lengdemål eg fann i ei gensaroppskrift i omtrent same garntjukkelse frå "Strikk til nøstebarn". På augemål trur eg resultatet vart bra med tanke på proporsjonar, men størrelsen er nok nærare 3 år enn 2.

Garnet er som skreve Drops Karisma. Det gjekk med nesten to nøster av mønsterfargen (lyseblå) og nesten fire nøster av botnfargen (beige/sand). Eg strikka med pinne 3,5, sidan eg strikkar laust.

Gensaren kan strikkast i mange fargekombinasjonar og eg kjenner at eg absolutt må strikka ein til i heilt andre fargar. Men først må eg gjera ferdig ein liten haug med UFOar som ligg i strikkekorga og ventar.

Brunbjørn

Endå litt meir småstrikk er ferdig. Eller, det har vore ferdig ei god stund, men alt det andre tek visst veldig lang tid.

Ein vest, ei hue og ei bukse, alt i nyansar av brunt med like treknappar. Vesten er frå Strikk til nøstebarn, strikka i Drops sitt alpakkagarn. Buksa er onkel Malsens kosebukse, strikka i Shetland soft. Hua er pilotlue frå Klompelompe, strikka i Sandnes merinoull.

Alle tre oppskriftene er nye favorittar. Så enkle å strikka og så gode og praktiske i bruk (vil eg tru, då).

Dilla

Ei hue vart plutseleg til tre. Godt forklart oppskrift, så enkelt mønster at det gjekk an å sjå på film og strikka samtidig og tjukt garn på tjukke pinnar - då vert det slik.

Den mørkegrøne er til naboguten, dei to andre til ein annan liten herremann.

Perlestrikk er så fint! Eg trur det er favorittstrukturmønsteret mitt. Så enkelt, men så dekorativt. Strukturstrikk vert ekstra fint i merinoull, tykkjer eg.

Den blå er strikka i Sandes merinoull, størrelse 6-12 månadar. Eg trur Paelasdamene må strikka veldig laust, for denne var litt knapp i nakken og rundt øyra til fadderjenta på 8 månadar, endå eg har fulgt oppskrifta til punkt og prikke. Den lysegrøne er strikka i Sandnes duo. Eg la opp til størrelse 6-12 månadar, men denne vart vidare enn den blå, så eg strikka litt ekstra lengde også. Denne vil eg tru er meir 6-12 månadar enn den blå. Den mørkegrøne er strikka i Sandnes merinoull, størrelse 2-3 år. Naboguten vart to år i haust, så eg håpar hua passar fint no i vinter og kanskje til hausten att også. Til den blå gjekk det med under to nøster og til dei grøne gjekk det med litt over to nøster. Alle huene er strikka med dobbel tråd, så desse er tjukke og varme - perfekt ein kald vinterdag.

Det er den første Paelas-oppskrifta eg strikkar, men det vert absolutt ikkje den siste. Alt var godt og grundig forklart og resultatet vart veldig bra. Eg likte spesielt godt detaljane, som at snora kjem ut innanfor kanten til nakken. Icordsnorer er også veldig fint, sjølv om det er kjedeleg å strikka. Eg skal definitivt investera i ei strikkemølle som kan gjera jobben for meg.

Gjensyn

Det har vore ein travel haust med lite tid til blogging, men strikka gjer eg uansett kor travelt det er, om det så berre vert ein pinne i veka. Sist ferdig er ein liten kjole til vetle fadderjenta mi. 

Planen var at ho skulle få han til jul, men det gjekk ikkje. Eg vart ferdig med strikking og trådfesting første juledag, mamma sydde i knappar i går og i dag har han fått seg eit milobad.

Oppskrifta eg har brukt er Smillas kjole frå heftet All you knit is love av Susie Haumann. Eg har alltid likt dansk strikkedesign og oppskriftene i dette heftet er ikkje noko unntak. Frå før har eg strikka Grys jakke, hue med øreklapper, vanter/sokker og ballonbukser. Oppskriftene er enkle og godt forklart og resultatet vert alltid bra. Denne kjolen passa perfekt til tv-strikk, då mønsteret var lett å hugsa.

Kjolen er strikka i Merci, eit ull- og bomullsgarn frå 123knit. Fargen heiter jordbæriskrem og er skikkeleg fin. Det gjekk med litt over 50 gram i størrelse 6-12 månadar. Eg strikkar litt laust, så eg brukte pinne 3, ikkje 3,5. Eg strikka faktisk prøvelapp før eg begynte (!), for å få ein kjole som stemmer med måla i oppskrifta. I nakken er det splittopning med to knappar.

Kjole er kanskje ikkje det mest praktiske plagget til ein liten unge, men det er jo så søtt at det får gå. Eg vil tru fasongen på plagget gjer at det veks med jenta og kan brukast som tunika når ho vert større. 

Fort gjort

Det eg hadde planlagt å få gjort i helga gjekk unna på nokre timar.

Den blå jakka mangla samansying i eine sida og knappar. Jakka er rilletrøje frå heftet Babystrik på pinde 3, strikka i New Zealand lammeull. Den kvite vesten, babyundertrøye frå Strikk til nøstebarn, mangla samansying i sidene og knappar. Også denne er strikka i New Zealand lammeull. Hua mangla snorer (som mamma hekla for meg, mange takker). Oppskrifta her er lettstrikka babylue frå Strikk til nøstebarn. Garnet er Shetland soft frå Malsen og mor.

Dei to huene mangla trådfesting, same med dei tre sokkepara. Huene er strikka i veldig gammalt lagergarn og skal sendast til To vrange og hennar juleflyinnsamlingsaksjon. Sokkane er strikka i restegarn og skal rett i gåvekassa, som sårt treng påfyll.

Då var korga tom. Men eg har fylt ho opp att med tre nye prosjekt som berre manglar litt småplukk for å verta ferdig. Planen er at det skal eg få gjort i løpet av veka.

Småstrikk

På Instagram boblar det over med babystrikkinspirasjon, så dei siste vekene har gått med til å laga noko av det som står på den alltid veksande strikkelista.

Først av pinnane var den brune jakka, som heiter snoningstrøje. Dette er ei oppskrift som står i boka Strikkede babydrømme av Vibe Ulrik Søndergaard, men eg brukte gratisoppskrifta som ligg her. Denne er noko av det finaste eg har strikka, trur eg. Ho ser så avansert ut, men er overraskande enkel å strikka. Oppskrifta er godt forklart og enkel å følgja. Du strikkar forstykkje, bakstykkje og ermer for seg før du set dei saman på ein pinne og feller rundt. Til slutt syr du saman ermene og den eine sida og plukkar opp til knappestolpar langs kantane. Det mest pirkete var å blokka jakka før samansying. Eg hadde plukka opp litt for få maskar til stolpar, så desse måtte blokkast også. 

Eg grov i lageret og fann eit skikkeleg årgangsgarn til jakka, nemleg Schachenmayr nomotta extra merino, kjøpt på sal då Knappehuset i Bergen la ned. Garnet er 100 % merino og passar perfekt til flettestrikk. Det gjekk med rett under to nøster, ganske nøyaktig 95 gram, i størrelse 0-3 månadar. Etter blokking vart jakka lett og mjuk og eg vil tru ho passar perfekt til ein kjølig haustdag. 

Den lysebrune romperen er strikka etter oppskrift frå Den store guttestrikkeboka av Charlott Pettersen. Det skal eigentleg vera eit mønster på buksa, men eg droppa det og strikka vanleg glattstrikk. I oppskrifta skal bakstykkjet og framstykkjet strikkast kvar for seg, men eg strikka rundt etter aukingane til skritt, for å sleppa meir samansying. 

Drakta er strikka i Sandnes mini alpakka. Eit mjukt garn med utruleg mange fine fargar, men litt for hårete og slaskte etter min smak. Eg likar best alpakka blanda med ull, som i for eksempel Mitu, Hverdags eller Nepal. Eg må uansett få brukt opp det eg har på lager, så man tager vad man haver. Det gjekk med 80 gram i den minste størrelsen. 

Den blå ballongbuksa er frå All you knit is love av Susie Haumann. Denne var populær for ei god stund sidan, men eg heng visst litt etter. Denne er også i kategorien ser avansert ut, men er enkel å strikka. Det verste her er alle vrangmaskane, men til og med dei går ganske greit når det du strikkar er så lite og søtt. Oppskrifta sa at selane skulle strikkast for seg sjølv og så syast fast på bakstykkjet, men eg valde å plukka opp masker - igjen for å sleppa all denne syinga. Eg ser ikkje vitsen med å gjera det meir omstendeleg enn nødvendig. 

Garnet er New Zealand lammeull, også dette noko gammalt frå lageret. Det gjekk berre med 48 gram i den minste størrelsen, så det var ikkje akkurat eit stort innhogg i skuffa. Garnet er tynt, så buksa vart lett som ei fjør, men samtidig varm og god. 

To knappehol med eit par centimeter mellom gjer at buksa forhåpentlegvis kan verta brukt lenge.

Då har eg fått korta ned strikkelista med tre plagg og gåvekassa har fått eit lite påfyll. Eg held på med ei jakke til for å ha ei til kvar bukse, men eg kjenner at no er eg snart klar for litt sokkestrikk igjen. 

Feriestrikk

Juleferiestrikketøyet i år var ei bukse og ein jakke. Tidlegare i haust kjøpte eg meg dei populære oppskriftsheftene til Lene Holme Samsøe og Susie Haumann. Eg har ikkje hatt tid til å strikka noko særleg frå dei (berre ei hue og eit par med sokkar), men no hadde eg to heile veker med mykje strikketid, så då vart det to av favorittane som kom på pinnane.

Buksa er frå Babystrik på pinde 3. Eg brukte Hverdags, eit av mine absolutte yndlingsgarn. Relativt billig, nydelege fargar og ein perfekt blanding av ull og alpakka. Som heftet seier er alle oppskriftene strikka med pinne 3, men sidan eg strikkar litt laust brukte eg 2,5 på heile buksa. Eg brukte masketalet til størrelse 3 mnd, men lengda til 6 mnd. Eg strikka også vrangborda oppe litt lengre, slik at buksa forhåpentlegvis kan vara ei stund. Det gjekk med akkurat to nøster.

Eg fann eit fint stempel og merkelappar på Søstrene Grene. På baksida har eg skreve kva plagget er strikka i og vaskeanvisning. Det er jo grei informasjon å få med eit plagg.

Jakka er Grys jakke frå All you knit is love. Denne er supersøt! Ei skikkeleg god og tjukk jakke som eg vil tru er perfekt som ytterste lag på kalde vinterdagar.

Jakka er strikka att og fram, frå erme til erme og sydd saman i sidene og under ermene etterpå. Eg er vanlegvis ikkje så glad i plagg som må syast saman, men det gjekk overraskande greit. Sidesaumen vart faktisk ganske fin, tykkjer eg. Denne gongen var eg utruleg nok flink til å festa trådane og sy saman med ein gong eg hadde felt av.

Hetta vert strikka til slutt. Ein plukkar opp maskar langs halskanten og strikkar att og fram medan ein aukar ut på sidene og midten. Så fordeler ein maskane på to pinnar og strikkar saman og feller med ein tredje pinne. Ein ny og artig teknikk.

I nakken sydde eg på ein av lappane mine, frå Minanamnband. Ein fin liten detalj.

Jakka er strikka i Mitu, endå eit favorittgarn. Eg er visst veldig glad i ull/alpakkablandingsgarn. Dette er litt tjukkare enn Hverdags. Eg brukte pinne 3,5 mm og det gjekk med nesten 5 nøster i størrelse 0-9 månadar.

No er det sokkar som står på lista. Gåvekassa er nesten tom etter jula, så ho treng påfyll før bursdagssesongen i familien startar. I tillegg har eg planar om minst eitt par til Badegakk sitt heimlaussokkeprosjekt.

Så altfor smått

Å tenkja på at nokon kan bruka noko så knøttsmått gjer vondt heilt ned i tærne. Men samstundes er det godt å kunna bruka hobbyen min til noko veldig nyttig og flott.

Huer som passar på ei middels stor appelsin er smått. Det same med tepper på størrelse med eit A3-ark.

Meininga var eigentleg å senda huene og teppene til Innfall og påfunn si innsamling til prematuravdelinga ved HUS i anledning den internasjonale prematurdagen, men i kjent stil vart eg ikkje ferdig i tide. Det er mange innsamlingar av prematurstrikk til sjukehus rundt i heile landet, mellom anna gjennom Amandaprosjektet, som du kan lesa meir om her. Det eg har strikka no går til sentrasjukehuset i heimfylket mitt, men neste gong vert det kanskje til eit anna sjukehus. For det vert definitivt meir prematurstrikk. Noko meir takknemleg å strikka skal ein leita lenge etter.

Oppskriftene på huene har eg funne på strikkeforumet. Teppene er enkle rillestrikka tepper. Eg la opp tre masker, aukte innanfor den første kantmaska på kvar pinne til teppet målte A3-størrelse, så felte eg tilsvarande til eg hadde att tre masker. Dersom du treng oppskrift på huer og sokkar, er det berre til å googla prematurstrikk, så finn du mange gode.

Eg har brukt babyull, som er blant dei anbefalte garnsortane. Plagga må vera mjuke og kløfrie, sidan dei små er sensitive. Det er ikkje så mange gramma som skal til. Eg fekk tre og ei halv hue av eitt nøste, så det er berre til å setja i gang viss du har eit nøste og litt tid. Det er garantert nokon som vert veldig glade og takknemlege.