Tantestrikk

Siste barneplagg av pinnane er to overdelar til vetle fadderjenta mi.

 

Osloanorakken er strikka på bestilling, medan rodeogensaren er strikka etter ein surferunde på Instagram, der eg fall pladask for den stilige gensaren. 

Oppskrifta på anorakken er Pickles si, som du finn her. Eg brukte Drops Nepal og det gjekk med fire nøster gråbeige-isj og tre nøster rosa i størrelse 1-2 år. Anorakken er fiffig konstruert, med forlenga rygg, raglanfelling med knappestolpe og stor og god hette. Snille mamma sydde i knappar og heimalaga-merke i nakken, så no manglar det berre eit milobad før anorakken er klar til å pakkast inn. 

Rodeogensaren er Paelas-jentene sitt verk og oppskrifta finn du her. Til denne brukte eg favorittgarnet mitt, Drops Air. Det gjekk med to nøster i størrelse 1-2 år, altså ei fjørlett og luftig lita sky. Gensaren er strikka frå toppen og ned med aukingar framme og bak, noko som gir ein fin a-fasong. Saman med frynsene og felta der du slepp ned kast, vert dette ein litt annleis, men veldig stilig gensar.

Eit lite hjarte nedst på gensaren pyntar diskre opp. Skya må også få seg eit milobad, slik at frynsene kan pressast lett på plass. 

No manglar eg berre å strikka ferdig eit sokkepar, så er alle julegåvene i boks (eller rettare sagt i papir ;-)). 

Thon, Braanaas og pappa

Pappa  bestilte seg ei raud hue, slik som Ola Braanaas og Olav Thon har. Hua skulle akkurat dekkja toppen av øyra, ha oppbrett, ikkje siga ned og sitta tett inntil. Ei slik hue fann eg ut var lettast å strikka etter prøving undervegs, så det tok litt tid før ho vart ferdig.

Hua vart testa på tur med dyret. Pappa likar best at hua akkurat dekkjer toppen av øyra, men dersom det vert ekstra kaldt og surt går det an å bretta ho ned også.

Hua er strikka i Hverdag på pinne 3. Eg la opp 120 masker og strikka ein kort vrangbord før eg fortsette i glattstrikk. Det gjekk med mindre enn eitt nøste.

Fellinga er enkel, men vart ganske stilig. Eg felte ti masker annakvar runde, med ein omgang utan felling mellom.

Då er det berre att to prosjekt som må strikkast ferdig før eg kan leggja opp til noko nytt att.

Strikkebestilling

Bestefar fekk seg eit par med vottar til jul i fjor, men dei har han visst brukt så mykje at dei er heilt utslitne. For ei (god) stund sidan spurte han etter nye, så då var det berre til å svinga pinnane. Det er veldig kjekt når det ein strikkar fell i smak og vert brukt opp!

For ein arbeidsmaur som er mykje ute er rein ull det beste, så eg grov fram det eg hadde av sorten. Valet fall på Nøstebarn 3-trådsgarn, sidan det er ubehandla og passe tjukt til pinne nummer 3. Eg hadde berre gul, men det er jo ein fin farge til mørke vinterdagar. Dessutan er det lett å finna att vottane dersom han skulle gløyma dei i vedhaugen.

Actionbilete er jo aller best, men det er jammen ikkje så lett med berre to hender og eit 30 mm objektiv.

Vottane sit veldig godt på handa (sjølv om dei er litt store til meg), og vrangborda er lang og god, så det ikkje vert glipe mellom jakka og vottane. Det fine med ubehandla, rein ull er at vottane tovar seg i bruk og formar seg etter hendene. Vottane er ikkje så tjukke, så dei egnar seg nok ikkje til turar dei kaldaste vinterdagane. Eg har strikka eit par med tjukke tovavottar til han også, men dei vert julegåve.

Eg henta masketal (52) og tommelauking (kile) frå ei vanleg selbuvottoppskrift, men eg har strikka dei utan mønster, med mykje lengre vrangbord og elles etter eige hovud. Fellinga til tupp på handa er den same fellinga som eg brukar når eg strikkar sokketå (fell to masker på kvar side), medan fellinga på tommelen er delt i fire felt. Det funka supert!

Vottane er sendt i posten og eg satsar på at desse vert så mykje brukt også at eg får ei ny bestilling neste haust.