Småstrikk

På Instagram boblar det over med babystrikkinspirasjon, så dei siste vekene har gått med til å laga noko av det som står på den alltid veksande strikkelista.

Først av pinnane var den brune jakka, som heiter snoningstrøje. Dette er ei oppskrift som står i boka Strikkede babydrømme av Vibe Ulrik Søndergaard, men eg brukte gratisoppskrifta som ligg her. Denne er noko av det finaste eg har strikka, trur eg. Ho ser så avansert ut, men er overraskande enkel å strikka. Oppskrifta er godt forklart og enkel å følgja. Du strikkar forstykkje, bakstykkje og ermer for seg før du set dei saman på ein pinne og feller rundt. Til slutt syr du saman ermene og den eine sida og plukkar opp til knappestolpar langs kantane. Det mest pirkete var å blokka jakka før samansying. Eg hadde plukka opp litt for få maskar til stolpar, så desse måtte blokkast også. 

Eg grov i lageret og fann eit skikkeleg årgangsgarn til jakka, nemleg Schachenmayr nomotta extra merino, kjøpt på sal då Knappehuset i Bergen la ned. Garnet er 100 % merino og passar perfekt til flettestrikk. Det gjekk med rett under to nøster, ganske nøyaktig 95 gram, i størrelse 0-3 månadar. Etter blokking vart jakka lett og mjuk og eg vil tru ho passar perfekt til ein kjølig haustdag. 

Den lysebrune romperen er strikka etter oppskrift frå Den store guttestrikkeboka av Charlott Pettersen. Det skal eigentleg vera eit mønster på buksa, men eg droppa det og strikka vanleg glattstrikk. I oppskrifta skal bakstykkjet og framstykkjet strikkast kvar for seg, men eg strikka rundt etter aukingane til skritt, for å sleppa meir samansying. 

Drakta er strikka i Sandnes mini alpakka. Eit mjukt garn med utruleg mange fine fargar, men litt for hårete og slaskte etter min smak. Eg likar best alpakka blanda med ull, som i for eksempel Mitu, Hverdags eller Nepal. Eg må uansett få brukt opp det eg har på lager, så man tager vad man haver. Det gjekk med 80 gram i den minste størrelsen. 

Den blå ballongbuksa er frå All you knit is love av Susie Haumann. Denne var populær for ei god stund sidan, men eg heng visst litt etter. Denne er også i kategorien ser avansert ut, men er enkel å strikka. Det verste her er alle vrangmaskane, men til og med dei går ganske greit når det du strikkar er så lite og søtt. Oppskrifta sa at selane skulle strikkast for seg sjølv og så syast fast på bakstykkjet, men eg valde å plukka opp masker - igjen for å sleppa all denne syinga. Eg ser ikkje vitsen med å gjera det meir omstendeleg enn nødvendig. 

Garnet er New Zealand lammeull, også dette noko gammalt frå lageret. Det gjekk berre med 48 gram i den minste størrelsen, så det var ikkje akkurat eit stort innhogg i skuffa. Garnet er tynt, så buksa vart lett som ei fjør, men samtidig varm og god. 

To knappehol med eit par centimeter mellom gjer at buksa forhåpentlegvis kan verta brukt lenge.

Då har eg fått korta ned strikkelista med tre plagg og gåvekassa har fått eit lite påfyll. Eg held på med ei jakke til for å ha ei til kvar bukse, men eg kjenner at no er eg snart klar for litt sokkestrikk igjen.