Strikkeplanar for 2015

Eit nytt strikkeår må alltid planleggast, men klok av skade legg eg ikkje lista for høgt.

• Eg har kun meldt meg på ein along - vottealongen på Uformelt. 
• Sokkekassen er proppfull sjølv om det nett har vore jul, så eg trur eg må roa ned sokkestrikkinga.
• Bruka garn frå lageret og ikkje kjøpa så mykje. Dette har eg tenkt kvart år, men det sklir alltid ut når eg kjem heim til den lokale garnbutikken i påske- og sommarferien.
• Baby- og barnekle er den nye dilla, sterkt inspirert av alle dei flinke strikkedamene som er på Instagram. Dette vert det forhåpentlegvis mykje av. I næraste framtid skal desse plagga på pinnane:

Islandsgensaren Frost. Til denne har eg kjøpt Puno. 

 Biletet er henta frå Ravelry.

Susie Haumann sin islænder. Litt usikker på garnvalet her, men har totrådsull som eg trur skal passa.

Biletet er henta frå Ravelry.

Paelas si faunajakke. Til denne har eg kjøpt kvit merinoull frå Sandnes. 

Biletet er henta frå Paelas.

Kjappstrikka drakt frå Paelas. Har kjøpt merinoull til denne også. 

Biletet er henta frå Paelas. 

Garnbutikkane i Bergen tykkjer eg ikkje mykje om (bortsett frå To Damer, men dei ligg litt langt unna der eg pleier å vera), så eg har vore innom den lokale garnbutikken nokre gonger for å bunkra opp. To hefter, fem nøster Puno og 19 nøster merinoull er fangsten etter juleferien. 

Då kan det nye strikkeåret komma. Takk for det gamle og eit godt nytt til alle som er innom!

Dilla

Ei hue vart plutseleg til tre. Godt forklart oppskrift, så enkelt mønster at det gjekk an å sjå på film og strikka samtidig og tjukt garn på tjukke pinnar - då vert det slik.

Den mørkegrøne er til naboguten, dei to andre til ein annan liten herremann.

Perlestrikk er så fint! Eg trur det er favorittstrukturmønsteret mitt. Så enkelt, men så dekorativt. Strukturstrikk vert ekstra fint i merinoull, tykkjer eg.

Den blå er strikka i Sandes merinoull, størrelse 6-12 månadar. Eg trur Paelasdamene må strikka veldig laust, for denne var litt knapp i nakken og rundt øyra til fadderjenta på 8 månadar, endå eg har fulgt oppskrifta til punkt og prikke. Den lysegrøne er strikka i Sandnes duo. Eg la opp til størrelse 6-12 månadar, men denne vart vidare enn den blå, så eg strikka litt ekstra lengde også. Denne vil eg tru er meir 6-12 månadar enn den blå. Den mørkegrøne er strikka i Sandnes merinoull, størrelse 2-3 år. Naboguten vart to år i haust, så eg håpar hua passar fint no i vinter og kanskje til hausten att også. Til den blå gjekk det med under to nøster og til dei grøne gjekk det med litt over to nøster. Alle huene er strikka med dobbel tråd, så desse er tjukke og varme - perfekt ein kald vinterdag.

Det er den første Paelas-oppskrifta eg strikkar, men det vert absolutt ikkje den siste. Alt var godt og grundig forklart og resultatet vart veldig bra. Eg likte spesielt godt detaljane, som at snora kjem ut innanfor kanten til nakken. Icordsnorer er også veldig fint, sjølv om det er kjedeleg å strikka. Eg skal definitivt investera i ei strikkemølle som kan gjera jobben for meg.

Nytt favorittgarn

På Instagram boblar det over med strikkeinspirasjon og flinke strikkedamer. Paelas har komme med veldig mange flotte mønster og då dei hadde sal for ei stund sidan, kjøpte eg tre stykkjer. Først på pinnane var pixiehua. Eg kjøpte garnet som er oppgitt i oppskrifta, for å sleppa styret med omrekning og greier. Garnet var nytt for meg, men eg har registrert at det har vore mykje brukt i det siste.

Og for eit garn! Mjukt som smør, glatt og fyldig. Som merinoull flest vert maskane veldig definerte, men dette virkar mykje stødigare og fastare enn Drops sitt. Det er rett og slett ein draum å strikka med.

Fargane er også eit kapittel for seg sjølv. Utvalet er ikkje det største, men dei som er, er heilt perfekte etter min smak. Forhåpentlegvis kjem det fleire etter kvart.

Det einaste negative er at prisen er litt stiv for ei studentlommebok. Eg tok litt av hjå den lokale langaren, men alle nøstene er til planlagde prosjekt, så då er det greit. To blå nøster har allereie vorte til ei hue. Dei grøne, rosa og brune skal også verta til huer, medan dei kvite er tenkt til ei jakke.

Sånn elles er det ein perfekt strikkejuleferie. Mykje snø og mange minusgrader gjer det perfekt å sitta i sofaen om kvelden med spøt og julekaker.

Gjensyn

Det har vore ein travel haust med lite tid til blogging, men strikka gjer eg uansett kor travelt det er, om det så berre vert ein pinne i veka. Sist ferdig er ein liten kjole til vetle fadderjenta mi. 

Planen var at ho skulle få han til jul, men det gjekk ikkje. Eg vart ferdig med strikking og trådfesting første juledag, mamma sydde i knappar i går og i dag har han fått seg eit milobad.

Oppskrifta eg har brukt er Smillas kjole frå heftet All you knit is love av Susie Haumann. Eg har alltid likt dansk strikkedesign og oppskriftene i dette heftet er ikkje noko unntak. Frå før har eg strikka Grys jakke, hue med øreklapper, vanter/sokker og ballonbukser. Oppskriftene er enkle og godt forklart og resultatet vert alltid bra. Denne kjolen passa perfekt til tv-strikk, då mønsteret var lett å hugsa.

Kjolen er strikka i Merci, eit ull- og bomullsgarn frå 123knit. Fargen heiter jordbæriskrem og er skikkeleg fin. Det gjekk med litt over 50 gram i størrelse 6-12 månadar. Eg strikkar litt laust, så eg brukte pinne 3, ikkje 3,5. Eg strikka faktisk prøvelapp før eg begynte (!), for å få ein kjole som stemmer med måla i oppskrifta. I nakken er det splittopning med to knappar.

Kjole er kanskje ikkje det mest praktiske plagget til ein liten unge, men det er jo så søtt at det får gå. Eg vil tru fasongen på plagget gjer at det veks med jenta og kan brukast som tunika når ho vert større. 

Fort gjort

Det eg hadde planlagt å få gjort i helga gjekk unna på nokre timar.

Den blå jakka mangla samansying i eine sida og knappar. Jakka er rilletrøje frå heftet Babystrik på pinde 3, strikka i New Zealand lammeull. Den kvite vesten, babyundertrøye frå Strikk til nøstebarn, mangla samansying i sidene og knappar. Også denne er strikka i New Zealand lammeull. Hua mangla snorer (som mamma hekla for meg, mange takker). Oppskrifta her er lettstrikka babylue frå Strikk til nøstebarn. Garnet er Shetland soft frå Malsen og mor.

Dei to huene mangla trådfesting, same med dei tre sokkepara. Huene er strikka i veldig gammalt lagergarn og skal sendast til To vrange og hennar juleflyinnsamlingsaksjon. Sokkane er strikka i restegarn og skal rett i gåvekassa, som sårt treng påfyll.

Då var korga tom. Men eg har fylt ho opp att med tre nye prosjekt som berre manglar litt småplukk for å verta ferdig. Planen er at det skal eg få gjort i løpet av veka.

Frå komplett kaos til supert system

Etter at eg flytta heim til foreldra mine for sommaren har strikkesystemet mitt eksplodert. Påbegynte prosjekt, garn, bøker og utstyr flaut over tre etasjar og fleire rom. Til og med oppå vaskemaskina stod det boksar med garn. Dei to siste månadane har eg rett nok ikkje orka å strikka stort på grunn av varmen, men no kjende eg at kaoset også la ein solid dempar på strikkelysta. I anledning helg og fri fekk eg plutselig ånda over meg og tok til med oppryddinga. Alt vart samla inn og lagt i ein haug på rommet mitt, som biletet under viser.

Etter ein times rydding er det endeleg orden i sakene att.

Nederst til høgre er den nye strikkekorga mi med prosjekt som skal gjerast ferdig i løpet av helga (kun trådfesting og samansying), i midten har eg samla alt som er 100 % ferdig og klart til arkivering og til venstre er sokkegarnrestar som mamma skal få. Høgre korg i midtrekka inneheld prosjekt som det er ganske lite strikkearbeid att med. Denne står som nummer to på lista. Venstre korg i midtrekka inneheld prosjekt som det er ganske mykje arbeid att med, så denne har tredje prioritet. Nettet øverst til høgre inneheld jobbprosjektet mitt, som eg strikkar på når me køyrer bil eller har møte. Øverst til venstre er langtidsprosjekta mine (to tepper og ein gensar). Alt garnet som før budde i posar er no sortert etter type og lagt på plass i kommodeskuffane.

Endeleg orden og endeleg er strikkelysta på veg attende. Eg gler meg til å få ferdig bit for bit og sjå at innholdet i korgene minkar.

Småstrikk

På Instagram boblar det over med babystrikkinspirasjon, så dei siste vekene har gått med til å laga noko av det som står på den alltid veksande strikkelista.

Først av pinnane var den brune jakka, som heiter snoningstrøje. Dette er ei oppskrift som står i boka Strikkede babydrømme av Vibe Ulrik Søndergaard, men eg brukte gratisoppskrifta som ligg her. Denne er noko av det finaste eg har strikka, trur eg. Ho ser så avansert ut, men er overraskande enkel å strikka. Oppskrifta er godt forklart og enkel å følgja. Du strikkar forstykkje, bakstykkje og ermer for seg før du set dei saman på ein pinne og feller rundt. Til slutt syr du saman ermene og den eine sida og plukkar opp til knappestolpar langs kantane. Det mest pirkete var å blokka jakka før samansying. Eg hadde plukka opp litt for få maskar til stolpar, så desse måtte blokkast også. 

Eg grov i lageret og fann eit skikkeleg årgangsgarn til jakka, nemleg Schachenmayr nomotta extra merino, kjøpt på sal då Knappehuset i Bergen la ned. Garnet er 100 % merino og passar perfekt til flettestrikk. Det gjekk med rett under to nøster, ganske nøyaktig 95 gram, i størrelse 0-3 månadar. Etter blokking vart jakka lett og mjuk og eg vil tru ho passar perfekt til ein kjølig haustdag. 

Den lysebrune romperen er strikka etter oppskrift frå Den store guttestrikkeboka av Charlott Pettersen. Det skal eigentleg vera eit mønster på buksa, men eg droppa det og strikka vanleg glattstrikk. I oppskrifta skal bakstykkjet og framstykkjet strikkast kvar for seg, men eg strikka rundt etter aukingane til skritt, for å sleppa meir samansying. 

Drakta er strikka i Sandnes mini alpakka. Eit mjukt garn med utruleg mange fine fargar, men litt for hårete og slaskte etter min smak. Eg likar best alpakka blanda med ull, som i for eksempel Mitu, Hverdags eller Nepal. Eg må uansett få brukt opp det eg har på lager, så man tager vad man haver. Det gjekk med 80 gram i den minste størrelsen. 

Den blå ballongbuksa er frå All you knit is love av Susie Haumann. Denne var populær for ei god stund sidan, men eg heng visst litt etter. Denne er også i kategorien ser avansert ut, men er enkel å strikka. Det verste her er alle vrangmaskane, men til og med dei går ganske greit når det du strikkar er så lite og søtt. Oppskrifta sa at selane skulle strikkast for seg sjølv og så syast fast på bakstykkjet, men eg valde å plukka opp masker - igjen for å sleppa all denne syinga. Eg ser ikkje vitsen med å gjera det meir omstendeleg enn nødvendig. 

Garnet er New Zealand lammeull, også dette noko gammalt frå lageret. Det gjekk berre med 48 gram i den minste størrelsen, så det var ikkje akkurat eit stort innhogg i skuffa. Garnet er tynt, så buksa vart lett som ei fjør, men samtidig varm og god. 

To knappehol med eit par centimeter mellom gjer at buksa forhåpentlegvis kan verta brukt lenge.

Då har eg fått korta ned strikkelista med tre plagg og gåvekassa har fått eit lite påfyll. Eg held på med ei jakke til for å ha ei til kvar bukse, men eg kjenner at no er eg snart klar for litt sokkestrikk igjen. 

Til han som har alt

Bestefar har bursdag i dag og i år som alle andre år er det ei nøtt å finna gåve. Han har alt og det han eventuelt treng kjøper han sjølv. Etter at eg begynte å strikka har han fått påfyll av sokkar til bursdag og jul, men det vert jo fort kjedeleg. Besta gav alltid vekk strikkasokkar med pengar eller sjokolade inni, så inspirert av dette kjøpte eg to ølflasker og tredde sokkane utanpå. Då vert det forhåpentlegvis litt kjekkare å få sokkar.

Øl frå nabobygda passar bra med heimastrikka sokkar

Påfyll

Sokkar er liksom min ting. Då strikkinga vart ein hobby for omtrent seks år sidan, var det sokkar eg starta med. I løpet av åra har det vorte så mange par at eg mista teljinga ein gong i løpet av hausten 2011 (i følge Ravelry), men eg vil tru det er over 200 par. Eg har cirka 10 sjølv, resten har familie og venner fått.

Eg lærte meg heilt enkle ribbestrikka sokkar med mamma sin litt spesielle hæl, men i løpet av åra har eg utvida horisonten. Etter litt rot med veldig avanserte mønstersokkar har eg funne ut at det enkle er ofte det beste når det kjem til familien min. Dei brukar sokkane året rundt, både rett på foten som innesokkar og ute i gummistøvlane. Slitasjen er stor, så eg strikkar og strikkar og strikkar. Bursdagar og jul betyr alltid innhogg i kassa med ferdige sokkar, så no var det på tide å fylla på att.

Seks par fekk eg ferdig før eg fekk lyst til å strikka noko anna.

Gult par = Perfect.
Rosa par = Regia silk, 6-tråds.
Kvitt par = Sterk.
Turkis par = Sterk.
Grått par = Sterk.
Gråblåmelert par = dobbel tråd Fabel.

Eg held på med garnslanking, så eg prøver hardt å bruka av sokkegarnlageret mitt. Etter alle desse sokkane har det minka, men eg har nok til minst tre par endå + restegarn til sikkert like mange.

På pinnane

I år har eg bestemt meg for å ikkje ha så mange prosjekt på pinnane samtidig. Difor har eg gjort ferdig ein del UFOar, eg har funne ein liten haug eg skal rekkja opp og eg har vore veldig flink til å strikka ferdig det eg har lagt opp til sidan juleferien.

Hovudprosjektet mitt akkurat no er huer til SAS sitt julefly. Det kan du lesa meir om her.

I tilegg til det over har eg også bestemt meg for å slanka garnlageret i år. Først ut er alpakkalageret. Dei siste åra har eg mista litt sansen for rein alpakka. Eg likar mykje betre ull/alpakkablandingar, så då fann eg ut at alpakkahaugen er fin å starta med. Eg har to-tre nøster i mange ulike fargar, altså passar lageret best til småplagg. For å få litt fart på slankinga brukar eg to trådar saman. På desse fire huene har eg brukt ein tråd Sandnes alpakka og ein tråd DSA tynn alpakka. Resultatet vert tjukke og varme huer, perfekt i eit veldig kaldt vinterland.

Eg har også eit par med sokkar på pinnane. Planen er som sagt å berre ha eitt prosjekt gåande, men på veg til eit besøk før helga kom eg på at eg ikkje hadde pakka med meg huestrikketøyet. Då måtte eg innom strikkebutikken og kjøpa garn og pinnar. Sokkar er det alltid bruk for i familien, så då vart det eit fornuftig val trass i både garnslanking og eittprosjektplanen.

Sokkane reknar eg med å få ferdig i kveld. Eg har att eitt nøste DSA tynn alpakka, to nøster Hverdags og fem nøster Sandnes alpakka, så det vert fleire huer før haugen er tom.

Strikking på Instagram #2

Som skreve tidlegare har Instragram teke over for bloggen, men no vil eg prøva å få bloggen opp og gå igjen, så då kan eg jo dela det eg har strikka under bloggepausen.

1. Babyhuer og sokkar frå All you knit is love og Strikk til nøstebarn. Bittesmå prosjekt, strikka i Shetland soft og nz lammeull.
2. Hunden fekk seg nøstebarnsteppe i restar av nz lammeull. Så glad vart han for det.

3. Skappelgensar, den spede start. Leenge etter alle andre fann eg ut at ein skappelgensar hadde vore godt å ha. Eg strikkar min mykje smalare enn originalen. Ein tråd Sandnes alpakka og ein tråd DSA faerytale. Skikkeleg luksusgensar.
4. Venninna til mamma bestilte sokkar. To par damesokkar. Det eine vart strikka i lilla PT5, det andre i beige Sterk. Standard vaffelsokkar, som eg har strikka sikkert 50 par av.

5. Skuffa med nz lammeull. Fantastisk garn i fantastiske fargar. Skikkeleg gladskuff.
6. Ei stund var eg hekta på å strikka huer med vri. Dette er dei tre første. Til saman vart det ni stykkjer. strikka i dobbel nz lammeull på pinne 4.

7. Minimarius. Eg har så lyst på ein til meg sjølv i akkurat desse fargane, men det var den tida, då.
8. Litt sokkestrikking på altanen ein tidleg sommarmorgon før eg skulle på jobb. Morgonsol, varmt og grønt og frodig i jungelen til mamma.

9. Pickles hadde sal på det nye garnet sitt, pure wool, så eg bestilte nokre nøster til ein jakke. Igjen så er det den tida.
10. Eit forsøk på å laga eige sokkemønster der eg skulle bruka opp restar. Det gjekk ikkje så bra, så mamma fekk alle restenøstene til heimlaussokkane sine.

Det var litt av det eg har dreve med sidan sist.

Feriestrikk

Juleferiestrikketøyet i år var ei bukse og ein jakke. Tidlegare i haust kjøpte eg meg dei populære oppskriftsheftene til Lene Holme Samsøe og Susie Haumann. Eg har ikkje hatt tid til å strikka noko særleg frå dei (berre ei hue og eit par med sokkar), men no hadde eg to heile veker med mykje strikketid, så då vart det to av favorittane som kom på pinnane.

Buksa er frå Babystrik på pinde 3. Eg brukte Hverdags, eit av mine absolutte yndlingsgarn. Relativt billig, nydelege fargar og ein perfekt blanding av ull og alpakka. Som heftet seier er alle oppskriftene strikka med pinne 3, men sidan eg strikkar litt laust brukte eg 2,5 på heile buksa. Eg brukte masketalet til størrelse 3 mnd, men lengda til 6 mnd. Eg strikka også vrangborda oppe litt lengre, slik at buksa forhåpentlegvis kan vara ei stund. Det gjekk med akkurat to nøster.

Eg fann eit fint stempel og merkelappar på Søstrene Grene. På baksida har eg skreve kva plagget er strikka i og vaskeanvisning. Det er jo grei informasjon å få med eit plagg.

Jakka er Grys jakke frå All you knit is love. Denne er supersøt! Ei skikkeleg god og tjukk jakke som eg vil tru er perfekt som ytterste lag på kalde vinterdagar.

Jakka er strikka att og fram, frå erme til erme og sydd saman i sidene og under ermene etterpå. Eg er vanlegvis ikkje så glad i plagg som må syast saman, men det gjekk overraskande greit. Sidesaumen vart faktisk ganske fin, tykkjer eg. Denne gongen var eg utruleg nok flink til å festa trådane og sy saman med ein gong eg hadde felt av.

Hetta vert strikka til slutt. Ein plukkar opp maskar langs halskanten og strikkar att og fram medan ein aukar ut på sidene og midten. Så fordeler ein maskane på to pinnar og strikkar saman og feller med ein tredje pinne. Ein ny og artig teknikk.

I nakken sydde eg på ein av lappane mine, frå Minanamnband. Ein fin liten detalj.

Jakka er strikka i Mitu, endå eit favorittgarn. Eg er visst veldig glad i ull/alpakkablandingsgarn. Dette er litt tjukkare enn Hverdags. Eg brukte pinne 3,5 mm og det gjekk med nesten 5 nøster i størrelse 0-9 månadar.

No er det sokkar som står på lista. Gåvekassa er nesten tom etter jula, så ho treng påfyll før bursdagssesongen i familien startar. I tillegg har eg planar om minst eitt par til Badegakk sitt heimlaussokkeprosjekt.